Categorie: Kunsten en Cultuur

Policor vs islamofoben

Redactie 1 reactie

084a052dcb5ae44317c7e82c548281e6

Policor-mensen handelen vanuit een superioriteitsgevoel: mij kan niets overkomen, mijn positie is zo sterk, mijn systeem is zo sterk, mijn democratie is zo sterk.
Islamofoben daarentegen, handelen vanuit een minderwaardigheidsgevoel: ik zie dat het fout gaat, er gebeuren dingen die mijn vrijheid/veiligheid bedreigen, ik ben bang dat mijn systeem het niet haalt. Ik bijt van mij af.
Ik vraag mij af wat het beste is om als land te doen. Ook al begrijp ik dat je je zorgen maakt, ook al zie ik dat er foute dingen gebeuren (met name op het emancipatiefront) neig ik naar het eerste.
Daarbij zouden wij ook terroristische daden moeten negeren. Mediastilte, enkel een paar regeltjes op pag.3. Geen aandacht aan geven. “We zijn sterk, onze democratie is sterk, jullie doen maar.”
Want laten wel wezen: wát kan er echt gebeuren? Ze kunnen vreselijke dingen uithalen, maar een heel Westers land overnemen? De vrijheden en democratie die we hier hebben omverwerpen? Dat gebeurt toch nooit?
Hun tactiek is verwarring en angst zaaien om een burgeroorlog te ontketenen.
Het zijn terroristische aanslagen maar geen terreur. Terreur is als je regering zijn eigen bevolking stelselmatig onderdrukt en zijn eigen subversieve elementen vermoordt. Hier is geen sprake van. Wij zijn sterker. Wij moeten sterk blijven. En sterk overkomen.
Geen BRAND! roepen. Het land staat niet in brand. Het zijn fikkies. Die blust de brandweer dan en over tot de orde van de dag. Over 100 jaar staan we er nog. Met onze gebrekkige democratie en al.

Café Weltschmerz – Cesar Majorana interviewt Martijn Engelbregt

Redactie

Untitled-1Martijn Engelbregt is beeldendkunstenaar die zich met sociale processen bezig houd. Zijn werk begeeft zich voornamelijk buiten het kunstcircuit. Cesar Majorana praat met hem over de relevantie van zijn werk.

Op het moment is hij er wel mee bezig, wat zijn positie  is. “Ik doe mijn werk altijd op niet-kunstige plekken en ik richt me dan tot de mensen die daar zijn. Ik zoek graag mijn eigen materiaal en maak graag mijn eigen podium. De consequentie is wel dat mijn werk ook voornamelijk buiten het kunstcircuit besproken wordt.” Zijn projecten vereisen dat hij veel samenwerkt en hij ontwerpt processen waarvan de uitkomst nog open is.

 


Podcast

Tim Notten | Drie vingers

Redactie

TimZaterdagavond, kwart voor tien. Premier Mark Rutte belt burgemeester Matteo Renzi van Rome. Of hij al een beetje is ‘bekomen van de schrik’ na de vernielingenestafette door het Feyenoordlegioen. Matteo zucht eens diep, werpt een moedeloze blik op zijn horloge en zegt dan maar dat het wel weer gaat.

‘O, gelukkig,’ zegt Rutte. ‘Maar het blijft terrible natuurlijk that they held house so bad. Alleen die schadevergoeding, daar zit ik wel een beetje mee in mijn maag. Kunnen we het daar niet even over hebben?’
‘Ach, het was maar ouwe troep, Mark,’ antwoordt Renzi. ‘Allang aan vervanging toe. Geeft niks, gozer. Maar nu ik je toch spreek: er is wel iets anders wat je voor me kunt doen.’

Meer lezen