Wordt binnenkort ook Orwell herschreven? – Column Steven Arrazola de Oñate

Wordt binnenkort ook Orwell herschreven?

Auteur, columnist en ondernemer Steven Arrazola de Oñate kijkt elke zondag naar de actualiteit en geeft zijn ongezouten mening. Met groot genoegen delen wij zijn columns op wekelijkste basis op de website van Café Weltschmerz.

Fakkels in Diepenheim.
Vandaag zou ik graag willen beginnen in Nederland waar er sinds deze week plots een heuse fakkelfobie heerst. Sigrid Kaag, minister van Financiën, was vorige zondag in Diepenheim in Overijssel en werd daar opgewacht door een vijftigtal boeren die ontzettend ontevreden zijn over het gevoerde beleid. Je zou voor minder ontevreden zijn als je ziet hoe de hardwerkende boeren bij onze noorderburen worden aangepakt. Het is daar immers, op gebied van stikstof, nog erger gesteld dan bij ons in België. Toen de minister de boze boeren zag staan had ze snel begrepen dat ze dit kon misbruiken in haar verkiezingscampagne en daarom stapte ze resoluut, onder politiebescherming, af op de boeren. Daar hielden ze zeer kort een zeer beschaafd gesprek. De boeren hadden daarbij fakkels in de hand. Al sinds de Verlichting is de fakkel een belangrijk symbool dat staat voor kennis, rede en vooruitgang. De fakkel brengt licht in de duisternis: door het licht van de rede zijn mensen in staat helder te denken en tot inzicht te komen. De fakkel is dan ook, niet toevallig, het instrument dat het Vrijheidsbeeld, dat door Frankrijk aan de VS werd geschonken, omhooghoudt. De fakkel is daarnaast ook het symbool van het Olympisch vuur dat wordt ontstoken als teken van de verbroedering tussen de volkeren op aarde. Een fakkel heeft dus niets intimiderends of bedreigends. Toch werden de boeren deze week geframed als een bende gevaarlijke gekken die de minister zouden hebben bedreigd. Het plannetje van minister Kaag werkte helaas perfect. Als je echter de beelden van het gesprek bekijkt, dan zie je dat de boeren op een zeer vriendelijke manier hun ongenoegen uiten. De politie die talrijk aanwezig was heeft niet moeten ingrijpen en er werd ook geen PV opgesteld. Dat de media dit zo framen is dan ook totaal van de pot gerukt. Ik begrijp dan ook steeds beter waarom Jan Modaal het stilaan echt heeft gehad met onze media en onze politici. Ze worden, zeer terecht, steeds meer uitgekotst. Het is dan ook zeer triest dat de oude media helemaal zijn afgegleden tot het schoothondje van de macht. Ik vraag me dan ook af waar de verontwaardiging blijft over het opblazen van de Nord Stream-pijpleidingen door onze Amerikaanse bondgenoten. Dát zou het nieuws moeten zijn op alle voorpagina’s. Dat zien we echter niet, we zien wel verontwaardiging over het feit dat politici geconfronteerd worden met het gevolg van hun beleid.

Ik vind het trouwens ook heel straf dat de Nederlandse media dit durven brengen en nooit een woord reppen over andere politici die al jaren het slachtoffer zijn van doodsbedreigingen en daadwerkelijke moordpogingen. De politici die daar slachtoffer van zijn zitten echter niet in het juiste kamp en daar moet je, blijkbaar, geen medelijden mee hebben. Wat de boeren deden was dus allerminst intimidatie. Die intimidatie kwam er overigens wel van de politiek de laatste jaren. Vaccins werden onnodig opgedrongen, vreedzame demonstranten werden letterlijk in elkaar geslagen, boeren werden van hun land en hun huis beroofd. Dat die boeren daar nog zo beschaafd het gesprek aangaan met deze minister verdient dan ook alle respect. Ik was vermoedelijk iets minder beleefd geweest. Het pijnlijke is dat de meeste mensen vergeten dat wij deze arrogante politici betalen. Zij zouden ten dienste van ons moeten staan. We zagen dus niets minder dan massahysterie en nog veel te veel mensen trappen erin. Te veel mensen zijn nog ziende blind voor deze propaganda. “Oorlog is vrede, Vrijheid is slavernij, Onwetendheid is kracht”. Dat schreef Orwell reeds in 1948.

Knieval voor de gedachtenpolitie.
Een tijd- en landgenoot van Orwell haalde deze week ook de media. Ik heb het hier uiteraard over Roald Dahl die overleed op 23 november 1990. Deze week raakte bekend dat de Engelse uitgeverij Puffin en de Roald Dahl Story Company honderden wijzigingen hebben aangebracht in de boeken van deze briljante auteur. Het gaat dan vooral over beschrijvingen van het fysieke uiterlijk van personages. Er is ook rekening gehouden met genderneutrale beschrijvingen waar mogelijk. De bedoeling is om de teksten minder aanstootgevend te maken. De woke-hysterie is dus weer wat toegenomen, helaas. “Dik”, “lelijk” of “gek” mogen blijkbaar niet meer worden gebruikt. Jongetje, meisje, vrouw of man wordt ook weggelaten omdat de regenboogclub hier niet mee gediend is. De volgende stap is waarschijnlijk dat er ook in elk boek een fake-zwangere genderfluïde niet-blanke kabouter moet worden toegevoegd. Dit is werkelijk de zoveelste knieval voor de gedachtenpolitie. De nazi’s deden aan boekverbranding, dat gaat makkelijker dan alles herschrijven. Bizar dat ze hier nog niet aan hebben gedacht. Het positieve is wel dat deze artistieke verkrachting best wat weerstand heeft opgeroepen. Uitgevers in Frankrijk, Nederland en België lieten immers, gelukkig, al weten dat ze helemaal niets veranderen aan het werk van Roald Dahl.

Weldra een boekje met toegelaten woorden en zinnen?
In hetzelfde woke-bedje is helaas ook het Belgische gerecht ziek. Begin vorig jaar werd de bekende chirurg Jeff Hoeyberghs door de correctionele rechtbank in Gent veroordeeld voor seksisme en discriminatie naar aanleiding van een lezing die hij in december 2019 had gegeven aan de UGent op uitnodiging van de studentenvereniging KVHV. Dit was op basis van totaal uit de context gerukte uitspraken. De aangename en uiterst intelligente dokter kreeg toen tien maanden cel waarvan de helft met uitstel en een geldboete van 8.000 euro. Gelukkig ging hij in beroep en deze week viel daar het verdict. In beroep krijgt hij nu een lichtere straf en moet hij ook niet naar de cel. Het hof veroordeelde hem tot een boete van 1.000 euro voor drie strafbare passages. Het Instituut voor Gelijkheid van Vrouwen en Mannen reageert, niet onverwacht, tevreden op de veroordeling. Ik vind deze veroordeling een pure schande en ook wederom een zeer gevaarlijk precedent. Deze straf is immers een nachtmerrie voor de rechtszekerheid. Wat mag er nu nog gezegd worden in de publieke ruimte? Gaan we weldra, zoals Orwell beschreef in zijn prachtig werk 1984, een boekje hebben met toegelaten woorden en zinnen uitgegeven door onze overheid? We glijden steeds meer af naar een totalitaire samenleving.

Russische schepen foutief geframed.
Als we de woorden “totalitaire samenleving” gebruiken, wordt vaak verwezen naar Rusland en China. Vaak is dit trouwens zeer terecht. Zeker in China wordt er immers al gebruik gemaakt van het Orwelliaanse social creditsysteem. Voorbeelden zijn deze landen dus zeker niet en ondanks dat het in onze contreien ook steeds meer die richting uitgaat, zitten we gelukkig nog niet zo ver als de eerder vernoemde landen. Onze media daarentegen zitten wel al zeer vaak op het niveau van zowel Rusland als China. Dat bleek deze week ook uit hun berichtgeving over de Russische schepen die in november 2022 verdreven zijn terwijl ze, volgens de Belgische en de Nederlandse media, onze windmolenparken in kaart wilde brengen. Deze journalisten snappen dus niet dat ook de Russen kunnen gebruikmaken van uiterst performante satellietbeelden. De Belgische minister van Justitie, Vincent Van Quickenborne, ging zelfs nog een stap verder door te beweren dat Rusland dit doet om onze kritische infrastructuur te kunnen aanvallen zoals, volgens hem, gebeurde met Nord Stream. Snapt deze minister nog niet dat ondertussen nagenoeg iedereen al begrepen heeft dat de Amerikanen dit hebben gedaan? Als hij op deze manier blijft liegen zal tegen mei volgend jaar, wanneer het in ons land opnieuw verkiezingen zijn, ongeveer iedereen wel begrepen hebben wat voor een onbetrouwbare persoon hij is.

Westerse politici sturen aan op een derde wereldoorlog.
Een andere Belgische politicus die steeds meer aan geloofwaardigheid verliest is N-VA-politicus Theo Francken. Deze week legde hij in Terzake uit dat de militaire overmacht van het Westen zodanig groot is dat Poetin nu toch moet beseffen dat hij die oorlog niet kan winnen. In het verleden vond ik Theo vaak zeer sterk, maar hier slaat hij de bal compleet mis. Elke eerlijke historicus of politieker zal beamen dat het Westen het huidige probleem gecreëerd heeft. Sinds 2014 staat de Donbas al in brand en dat is niet door Russische bommen. Het is zo naïef te denken dat Poetin aan gezichtsverlies wil lijden. Rusland zal niet verliezen en weet zich overigens ook steeds meer gesteund door China. Wat we nu in Oekraïne zien is een oorlog tussen Rusland en Amerika gevoerd op Oekraïens grondgebied en gefinancierd door de achterlijke EU die zich naïef laat misbruiken. We hebben ons enorm verzwakt in de wereld en werkelijk iedereen lacht ons uit. Onze politici, zonder enige militaire ervaring, snappen nog altijd niet dat deze oorlog alleen kan stoppen door te onderhandelen. Poetin kan soldaten blijven sturen die zullen sterven voor hun vaderland, maar geen enkele Europeaan wil sterven voor Europa. Deze week hield de Russische president trouwens een redevoering voor zijn parlement. Ik ben allesbehalve een fan van deze Rus, maar zijn analyse was wel 100% correct. Onze Westerse politici sturen aan op een Derde Wereldoorlog. In zijn speech toonde Poetin dat zijn historisch, politiek en strategisch inzicht mijlenver uitstijgt boven die van onze Westerse leiders. Er kwam deze week dan ook een zeer interessante verklaring van het Ministerie van Buitenlandse Zaken van China. Die maakte bekend dat China en Rusland de gezamenlijke nationale belangen als één zullen verdedigen. China en Rusland vormen dus, net zoals de NAVO, een nieuwe militaire alliantie. Ze zijn door de VS en de EU in elkaars armen gedreven en dit zullen we geweten hebben. Dit was dan ook te voorspellen en is zeer logisch. Als Rusland valt, dan is China de volgende. Als weldra ook nog Iran, India, Zuid-Afrika en vermoedelijk ook Saoedi-Arabië aansluiten, gaan ze het Westen economisch en militair omverblazen. Stilaan zullen de VS dit ook wel beseffen en zullen zij de verliezen moeten slikken in Oekraïne. Het gevolg zal echter zijn dat er honderdduizenden mensen voor niets zijn gestorven en Europa zal nog jaren de wonden likken van deze Amerikaanse dwaasheid en grootheidswaanzin. Het grootste deel van de wereld is neutraal of staat achter Rusland. Het Westen voert een achterhoedegevecht dat het gaat verliezen. Hoe langer het duurt, hoe groter de schade. Het Westen heeft al lang verloren, maar lijkt dat niet te willen inzien.

Censuur is dictatuur.
Wat ik echter hoopvol vind is dat steeds meer mensen wel beseffen dat onze politici én onze media werkelijk wereldvreemd zijn. Steeds minder mensen aanvaarden de woke-agenda en de sluimerende censuur. Censuur is dan ook zeer gevaarlijk, omdat mensen verstoken blijven van informatie die wel relevant had kunnen zijn. Vrijheid van meningsuiting en geïnformeerde inhoud is dan ook een mensenrecht dat we nooit mogen verliezen. Censuur is dictatuur. Niets meer en niets minder. Dictatuur zullen we nooit aanvaarden. Ik nodig u daarom opnieuw uit om steeds te blijven spreken en zoveel mogelijk mensen bewust te maken van hoe onze media en onze politici ons manipuleren. Laat ons nooit toestaan dat ze Orwell binnenkort herschrijven, omdat zijn werk te dicht bij de werkelijkheid kwam.

Naar een beetje oude, maar eigenlijk zeer goede gewoonte eindig ik ook graag vandaag met enkele quotes die professor Rik Torfs deze week deelde via Twitter:

Sommigen sloven zich uit om in onze tijd goed en deugdzaam over te komen. Soms vraag ik mij af: stel dat we ooit in een dictatuur leven. Zullen ze dan even volgzaam zijn?

Eigen aan de ’tijdgeest’ is dat het vermoeden van onschuld almaar minder vanzelfsprekend is en dat bovendien een veroordeling door media of ‘opinieleiders’ belangrijker lijkt dan een uiteindelijke vrijspraak door de rechter.

“Volgens studie maken mondmaskers weinig tot geen verschil, maar experten wijzen op gebrek in onderzoek.” Daaruit leid ik af dat de studie werd gedaan door niet-experten? Of hoe moeten we dat begrijpen?

Ik zou nooit over vrouwen spreken zoals Jeff Hoeyberghs of over de holocaust zoals Dries Van Langenhove. Meer, ik keur hun opvattingen daarover volledig af. Maar ik maak me wel zorgen over opiniedelicten in ons land, vooral omdat ze voor velen geen enkel probleem blijken te zijn.

Een gevestigde journalist zei recent: “Fatsoen is belangrijk. Er is een ondergrens aan wat voor publicatie vatbaar is.” Bleek hijzelf exclusief bevoegd te zijn om die te mogen trekken. Voor anderen.

De jongste tijd is er bij de ‘culturele elite’ weinig begrip voor mensen die tot het politieke centrum behoren en de traditionele mensenrechten niet willen inruilen voor collectieve rechten die de geschiedenis corrigeren. De demonisering van het centrum mogen we niet aanvaarden.

Steven Arrazola de Oñate
Originele tekst te lezen via www.stevenschrijft.be